La liebre y la tortuga

Todos los animales estaban (estar,imperfecto) reunidos a lo largo del camino que orillaba (orillar,imperfecto) el bosque. Porque era (ser,imperfecto) el día de la gran carrera entre la liebre y la tortuga. La ágil liebre se había burlado (burlar,pluscuamperfecto) de la lenta y pesada tortuga y la había desafiado (desafiar, pluscuamperfecto) a una carrera. Nadie tenía (tener,imperfecto) dudas acerca de quién iba (ir, imperfecto) a ganar, pero todos pensaban (pensar,imperfecto) que resultaría (resultar, condicional) divertido observar (infinitief) el paso de ambos competidores.

Alle dieren waren samen gekomen aan de rand van het bos. Want het was de dag van de grote race tussen de haas en de schildpad. De snelle haas had de langzame zware haas uitgelachen en uitgedaagd tot een wedstrijd. Niemand had twijfels omtrent wie er zou gaan winnen maar allen dachten dat het leuk zou worden om te kijken naar het passeren van de beide rivalen.

Junto al puente que cruzaba (imperfecto) el arroyo, la liebre y la tortuga se dieron (dar, indefinido) la pata y partieron (partir,indefinido), tan pronto como el negro cuervo, que era (ser,imperfecto) el árbitro, lanzó (lanzar,indefinido) un agudo graznido, como señal. La tortuga avanzó (avanzar,indefinido) trabajosamente, tambaleándose sobre sus cuatro regordetas patas. La liebre saltaba (saltar,imperfecto) con excitación a su alrededor, deteniéndose (detenerse, gerundio) cada pocos metros para husmear y mordisquear los tiernos brotes que crecían (crecer,imperfecto) junto al camino.

Naast elkaar op het punt waar de rivier kruiste, gaven de haas en de schildpad elkaar de poot en vertrokken, op het moment dat (zo vroeg als) de zwarte raaf, die de scheidsrechter was, een scherpe schreeuw gaf (lanceerde) als signaal. De schildpad begon moeizaam en wankelend op zijn vier dikke poten. De haas sprong op met enthousiasme voor zijn omgeving, elke paar meter stoppend om te snuiven en knabbelen aan verse spruiten die langs de weg groeiden.

Finalmente, para mostrar su despreocupación y el desprecio que le inspiraba (inspirar,imperfecto) su adversario, la liebre se tendió (tender,indefinido) a descansar sobre un lecho de tréboles. La tortuga, entre tanto, seguía (seguir,indefinido) avanzando trabajosamente, centímetro tras centímetro.

Tenslotte ging de haas liggen rusten onder een struik om zijn desinteresse en misprijzen voor zijn tegenstander te tonen. De schildpad vervolgde zijn weg moeizaam, centimeter voor centimeter.

-¡La carrera ha empezado! -advirtió (advertir,indefinido) la cabra, desde un lado del camino.

De race is begonnen!, riep de geit, vanaf de kant van de weg.

Pero la liebre respondió (responder,indefinido) con impaciencia:

Maar de haas antwoordde ongeduldig:

-¡Ya lo sé, ya lo sé! Pero la tortuga no podrá (poder,futuro) llegar antes del mediodía al gran olmo que está (estar,presente) en el otro extremo del bosque.

Ik weet het, ik weet het, maar de schildpad zal niet eerder dan halverwege de dag kunnen aankomen bij de grote olm aan de andere kant van het bos.

En esta confianza, se instaló (instalarse,indefenido) a sus anchas y se quedó (quedarse,indefenido) profundamente dormida.

In dit vertrouwen installeerde hij zich comfortabel en bleef diep slapen.

Mientras la tortuga avanzaba (avanzar,imperfecto) con lentitud, los mirones se sintieron (sentir,indefenido) cada vez más excitados, ya que la liebre dormía (dormir,imperfecto) aún. Cada uno de sus diminutos pasos acercaba (acercar,imperfecto) más a la tortuga al olmo, que era la meta señalada. Avanzaba (avanzar, imperfecto)lenta y pesadamente, mientras todos los pescuezos se tendían (tender,imperfecto) para observar a la liebre ... , que dormía (dormir,imperfecto) confiadamente su siesta, encogida como una pequeña bola parda.

Terwijl de schildpad langzaam voortging, werden de toeschouwers steeds meer opgewonden, vooral omdat de haas nog sliep. Elke minuut die passeerde kwam de schildpad dichter bij de olm, waar de finish was. Hij vorderde traag en zwaar, terwijl iedereen zijn nek strekte om de haas te zien, die nog siesta hield en opgerold als een klein bruin bolletje lag te slapen.

Después de un lapso que pareció (parecer, indefinido) interminable, la tortuga estiró (estirar,indefinido) su largo pescuezo y escudriñó (escudrinar, indefinido) el camino que tenía (tener,imperfecto) delante. Allí, a pocos pasos de distancia, se veía (ver,imperfecto) la imponente mole del gran olmo al que debía (deber,imperfecto) llegar. La tortuga estaba (estar,imperfecto) exhausta por haber llegado tan lejos a su máxima velocidad, pero cobró (cobrar,indefinido) fuerzas para una arremetida final.

Na een bocht die eindeloos leek, strekte de schildpad zijn lange nek en zag de weg die nog voor zich lag. Daar, op een paar passen afstand, zag hij de imposante massa van de grote olm waar hij moest aankomen. De schildpad was uitgeput omdat hij op maximale snelheid de volle afstand had afgelegd, maar vond kracht voor een laatste aanval.

¡Y en ese preciso instante, la liebre despertó (despertar,indefinido)! Al ver que la tortuga estaba (estar,imperfecto) casi junto al punto de llegada, se levantó (levantarse,indefinido) de un salto y echó (echar,indefinido) a correr por el camino, a grandes brincos. Apenas parecía (parecer,imperfecto) una franja parda.

En precies op dat moment ontwaakte de haas. Kijkend hoe de schildpad bijna bij de finish was sprong hij op en begon te rennen over de weg met grote passen. Het leek net een bruine streep.

¡Los pájaros empezaron (empezar,indefinido) a chillar! El gran león abrió (abrir,indefinido) sus quijadas y bramó (bramar,indefinido). Los demás espectadores gritaban (gritar,indefinido), bailoteaban (bailotear,indefinido) y saltaban (saltar,indefinido) frenéticamente de aquí para allá. Nunca habían imaginado (imaginar,pluscuamperfecto) que la carrera pudiera llegar a tal estado. Con sonoro clamoreo, incitaron (incitar,indefinido) a la lenta tortuga a avanzar, porque sólo le faltaba (faltar,imperfecto) medio metro, poco más o menos, y la liebre se acercaba (acercar,imperfecto)a toda velocidad. ¡Cuando faltaban (faltar, indefinido) cinco centímetros, la pobre tortuga tenía (tener, imperfecto) a la liebre casi a su lado!

De vogels begonnen te kwetteren! De grote leeuw opende zijn kaken en brulde. De overige toeschouwers schreeuwden, dansten en sprongen opgewonden heen en weer. Niemand had gedacht dat de race op deze manier zou eindigen. Ze moedigden de schildpad schreeuwend aan omdat hij nog een halve meter moest, min of meer, en de haas kwam eraan op volle snelheid. Toen nog 5 cm resteerde had de arme schildpad de haas bijna naast zich.

De vogels begonnen te kwetteren! De grote leeuw opende zijn kaken en brulde. De overige toeschouwers schreeuwden, dansten en sprongen opgewonden heen en weer. Niemand had gedacht dat de race op deze manier zou eindigen. Ze moedigden de schildpad schreeuwend aan omdat hij nog een halve meter moest, min of meer, en de haas kwam eraan op volle snelheid. Toen nog 5 cm resteerde had de arme schildpad de haas bijna naast zich.

Pero lo mismo hubiera sido si su veloz competidor hubiese estado a un kilómetro de allí. Con una gran embestida, la tortuga estiró (estirar, indefinido) el largo pescuezo y tocó (tocar, indefinido) la corteza del olmo un momento justo antes de que la liebre, jadeante, la alcanzara.

Maar hetzelfde was gebeurd als zijn snelle tegenstander nog een kilometer verder weg was geweest. Met grote haast rekte de schildpad zijn lange nek en raakte de olm net een moment eerder aan dan de haas hem hijgend bereikte.

¡Había ganado (ganar,pluscuamperfecto) la carrera!

Hij had de race gewonnen!

Los espectadores aplaudieron (aplaudir,indefinido) con entusiasmo. Y palmearon (palmear, indefinido) a la tortuga en su ancha y lisa concha.

De toeschouwers applaudisseerden enthousiast. En klopten de schildpad op zijn brede platte schild.

Esa liebre siempre estuvo (estar, indefinido) demasiado segura de sí misma -dijo (decir, indefinido) el búho al águila-. Desde ahora, tendrá (futuro)que comprender que no siempre es el más veloz quien gana la carrera.

Deze haas was altijd te zeker van zichzelf, zei de uil tegen de adelaar. Vanaf nu zal hij moeten begrijpen dat het niet altijd de snelste is die de race wint.